กระบวนการ และ ผลลัพธ์

เมื่อคืนเข้าบ้านไม่ได้ ต้องรอคนอื่นกลับมา

เลยคุยกับทิปปี้ สรุปไปนั่งกินเบียแถวบ้านทิปปี้กัน

นั่งคุยๆกันไป มีเพื่อนอีกคนตามมา แล้วก็พี่เจ้าของร้าน

ทิปปี้ ก็พูดว่า "บางทีผู้หญิงก็ชอบทำเรื่องงี่เง่าแบบนี้แหละ"

คุยกันเกี่ยวกับว่า ทิปปี้เวลาเบื่อๆ ก็จะไปเดินชอปปิ้งโดยไม่ได้ซื้อของกลับไป 

มาสระผม ทั้งๆที่สระเองได้

ผมก็เลยรู้สึกว่า ผู้หญิง น่าจะสนใจในกระบวนการมากกว่าผลลัพธ์ รึป่าว

พอใจที่ได้ทำ มากกว่า ผลที่จะได้

อย่างเช่น การไปเดินซื้อของ ก็จะมีความสุข แม้ว่าจะไม่ได้ของมาสักชิ้นนึง

ทั้งๆที่เดินไปหลายชม. หรือว่า อาจจะไปถึงเรื่อง sex เลยก็ได้ (18+) 555

โดยส่วนใหญ่ ผู้หญิงเกิดอารมณ์ได้ยากกว่าผู้ชาย 

จึงทำให้ ผู้หญิงใส่ใจในรายละเอียดของกระบวนการมากกว่าผลลัพธ์ที่ได้

อาจจะเป็นเพราะธรรมชาติสร้างผู้หญฺิงขึ้นมาให้เป็นแบบนี้เลยก็ได้

มีความรับผิดชอบมากกว่าผู้ชาย

ต้องตั้งท้อง 9 เดือน 

ต้องเลี้ยงลูกอีกหลายปีกว่าจะโตพอ

บางทีอาจจะไม่ใช่เรื่องงี่เง่า

ลองคิดดูถ้าผู้หญิงทั้งโลกมีนิสัยแบบพวกเราผู้ชาย

โลกนี้จะไม่น่าอยู่   ขนาดไหน...

กรวย กับ ต้นไม้

วันนี้ขับรถไปซอยทองหล่อ เพื่อจะไปที่ starbucks

เดินมาถึงซอย 13 เหลือบไปเห็นกรวยจราจรซ้อนกัน 2-3 อัน ตรงหัวมุมพอดี

ก็น่าจะเป็นเรื่องปกติ

แต่ว่า ตรงกลางกรวย มีต้นไม้ต้นเล็กๆ ที่โผล่ขึ้นมาประมาณเกือบๆฟุตนึง

วินมอ'ไซ แถวนั้นน่าจะเอาไปครอบไว้

ซึ่งพอเห็นแล้วก็รู้สึกแปลกตาและให้ข้อคิดดีๆ 

ที่ สิ่งที่เกี่ยวข้องกับ การสร้างมลพิษ  การจราจร มาเป็นสิ่งที่ค้ำจุนให้ ต้นไม้ต้นเล็กๆ

ซึ่งแน่นอนว่าต้องล้ม ถ้าไม่มีอะไรมายันไว้ สามารถยืนอยู่ได้

แล้วบรรยากาศรอบๆก็เป็น ควันรถ รถวิ่งสวนกัน คนเดินไปมา ได้ฟีลมาก

คนที่เอากรวยมาครอบ ก็อาจจะคิดแค่ว่า มันจะล้ม 

จะเอาอะไรที่ไหนมายันมันไว้วะ แถวนั้นก็มีแต่ของแบบนี้ 

แต่พอครอบไปแล้ว 

ภาพที่ออกมา คนที่เห็นต้องหยุดคิดกันเลยทีเดียว

หนีตามกาลิเลโอ

ไปดูหนังเรื่อง หนีตามกาลิเลโอ มา

ชอบประโยคที่ เรย์ แมคโดนัลด์ พูดประมาณว่า

มาเที่ยวปารีส เคยไปทั่วรึยัง หรือไปแค่ตามสถานีรถไฟ กับ หอไอเฟล

รู้สึกว่า เวลาเราไปต่างประเทศ​ เรามักจะไปแค่สถานที่สำคัญๆ

โดยที่เราได้เก็บหลักฐานโดยการถ่ายรูปไว้ ว่าเราไปที่นี่มา

แต่เราสามารถรู้ได้โดยความรู้สึกจิงๆรึป่าว

ว่าความรู้สึกในการที่เราไปมานั้นเปนยังไง

หรือแม้แต่ในกรุงเทพฯก็ตาม เมืองที่เราอยู่มาเกิน 20 ปี

เราอาจจะได้ความรู้สึกนั้น เพราะอยู่มานาน

แต่เราเคยไปมาทั่วรึยัง

ไปมาทั่วก็ไม่ได้หมายถึงแค่ว่า นั่งรถ เท่านั้น

เราเคยเดินไปตามถนน ซอยเล็กๆ แถวบ้านรึป่าว

มุมมองอาจจะต่างไปจาก ความเป็นกรุงเทพฯที่เราเคยรู้จัก เคยเห็น

แบบคนละเรื่องเลยทีเดียว

 

ห้องน้ำ เยาวราช

ขับรถ จะไปกินก๋วยจั๊บที่เยาวราช 

อยู่ดีๆก็ปวดฉี่ เลยจะไปเข้าบ้านเพื่อนซะหน่อย แต่เพื่อนไม่อยู่บ้าน

"จะทำไงดีวะ" คิดในใจ 

เพราะแถวนั้นมีแต่ห้องน้ำของร้านอาหาร แต่ร้านที่จะกิน มันไม่มี

เลยเดินๆไปเรื่อยๆ หาห้องน้ำ ก็เจอ โลตัส อยู่ในซอบแคบๆ

ขึ้นไปชั้นสอง เสียสามบาทด้วย

เข้าไปก็เจอกับ สิ่งที่เป็นสัญลักษณ์ของการดับกลิ่น

คือ มะนาวครึ่งลูก 5-6 อัน ที่อยู่ใน โถฉี่

มันอยู่ในนั้นมานานแค่ไหนไม่มีใครรู้ อย่างเร็วสุดก็คงเช้าวันนี้

เรื่องของกลิ่น ไม่ต้องพูดถึง มันไม่ได้ช่วยอะไรเลย

แถมกลิ่นยังแรงขึ้นอีก อาจจะเพราะ คนทำความสะอาดคิดว่า

มันน่าจะสะอาดแล้ว เพราะใส่ไปตั้ง 5-6 อันแน่ะ

เลยไม่ทำความสะอาดซะเลย ทั้งวัน

ที่มันสะอาดเพราะภาพที่เห็น แต่ความเป็นจริงแล้วไม่ใช่

ก็ให้ความหมายเดียวกันกับ เครื่องวัดอุณหภูมิที่สุวรรณภูมินั่นแหละ

moderndog

ขับรถกลับบ้าน นั่งฟังเพลง modern dog ที่เป็น live แบบ acoustic

ฟังกี่ครั้ง ก็เพราะ ทั้งอารมณ์ แล้วก็ เสียง จังหวะดนตรี

วงนี้ก็มีมาตั้งนานแล้ว แต่ก็ยังมีกันแค่ 3 คนเหมือนเดิมตลอด

ซึ่งที่ขาดไปคือ มือเบส ซึ่งเวลาเล่นสด ก็มักจะไปยืมของวง zeal บ้าง วงอื่นบ้าง

ก็เลยสงสัยว่า ทำไมถึงไม่หามือเบส ซักคนมาเล่นประจำไปเลย

เพื่อที่จะได้ไม่ต้องลำบากวุ่นวาย กับการหาคนมาเล่น

อาจจะเป็นเพราะว่า บางสิ่งที่มันลงตัวอยู่แล้ว ไม่ต้องการอะไรมาเพิ่มเติม

ถ้าเพิ่มหรือยัดเยียดมันเข้ามา ก็อาจทำให้อะไรๆเปลี่ยนไปในทางที่แย่ลง

เหมือนอย่างเวลาทำงาน เราอยากใส่บางอย่างลงไป 

แต่มันไม่ได้เข้ากันกับตัวงานที่ทำอยู่เลย

ซึ่ง ทางดนตรีแบบ moderndog ใช่ว่าจะหาได้ง่ายๆ ซะที่ไหน

เทคโนโลยี

วันนี้ไปหาหมอตามา ไปวัดสายตา ซึ่งไม่ได้วัดมาถึง 2 ปี

มีเครื่องมือ อุปกรณ์มากมาย ที่ทำให้รู้ว่าสายตาเราสั้น ยาวหรือเอียงแค่ไหน

โดยใช้เวลาแค่ไม่ถึงนาที

เทคโนโลยี ให้ความสะดวกสบาย แก่เรามาก

แต่ผมลองมองกลับกันว่า เพราะเทคโนโลยี รึเปล่า 

ที่ทำให้คนเราเกิดปัญหากับตัวเองมากขึ้น อย่างเช่น เรื่องของสายตา

โทรทัศน์ คอมพิวเตอร์ ทำให้เด็กสายตาสั้นเร็วขึ้น และ เพิ่มขึ้น

แล้วสุดท้ายเราก็ต้องใช้เทคโนโลยีมาแก้ปัญหาที่ปลายเหตุ

เหมือนทุกๆปัญหา เช่นเดิม

ร

วันนี้นั่งดูรูปถ่าย เมื่อตอนที่ไปสถานที่ต่างๆ ประเทศต่างๆ

แล้วก็กลับมานั่งคิดว่า ถ้าเราในตอนนี้ไปอยู่ในเวลานั้น

เราน่าจะเจออะไร และ ได้คิดอะไรมากกว่าตัวเราในตอนนั้น

ซึ่งผมชอบความคิดแบบนี้นะ

มันทำให้รู้สึกว่า ความคิดเราไม่ได้หยุดอยู่กับที่

เหมือนกับเวลาเรากลับไปมองงานที่เราทำเมื่อตอนปี 1

แล้วก็ไม่พอใจ คิดว่าตอนนี้ทำได้ดีกว่า

ซึ่งก็เป็นเรื่องที่ดี ที่เราไม่ได้พอใจในงานตัวเอง เมื่อเวลาผ่านไป

เพื่อนๆก็ลองมองกลับไปดูรูปเก่าๆบ้าง

อาจจะเห็นอะไรที่ แปลกไปกว่าช่วงเวลานั้น